Projekt był interdyscyplinarnym przedsięwzięciem, w którym współpracowali gimnazjaliści, nauczyciele – najczęstsi użytkownicy przestrzeni szkolnej – oraz projektanci, specjaliści od współczesnych technologii, fotografowie i socjolodzy. Jego celem była analiza przestrzeni do pracy i nauki oraz jej wpływu na relacje między uczniami i komfort uczenia się.

Badaniu zostały poddane zarówno sale lekcyjne, jak i korytarze, a także sposoby, w jakie przestrzeń wpływa na codzienne funkcjonowanie szkoły. Uczestnicy projektu zastanawiali się, czego potrzebują od przestrzeni edukacyjnej i jak mogą na nią wpływać, aby lepiej dostosować ją do swoich potrzeb.

Kluczowym elementem projektu było opracowanie diagnozy społecznej, która pozwoliła na świadome i przemyślane wprowadzanie zmian – zarówno w zakresie projektowania zupełnie nowych rozwiązań, jak i poprawy istniejących warunków. W ramach projektu zrealizowano trzy spotkania z każdą grupą uczestników.